Istebna okiem kibica

„ Jedzie Kasia, nie Kasia, może Ewelina…” … a to była Justyna…(Frączek) tylko nie wiem dlaczego jej nie poznałyśmy???? Może dlatego, że dawno jej nie było na maratonie. Jechała jednak bez numeru.

To był podobno ostatni taki wyścig w tej części Europy (jak to mawia Sufa).
Ostatni w tym cyklu, bo przecież etapówki zostaną, a poza tym GG zapowiedział wczoraj coś na kształt Salzkammergut (podobno to będzie w Karpaczu).
Podobno tylko „zawiesza” działalność na jakiś rok, dwa, ale po tym roku czy dwóch ciężko będzie odbudować markę.
Bo to była „marka”. Tak jest, zwłaszcza w ostatnim sezonie ta marka podupadła i nie chodzi o jakość tras, ale o całą otoczkę i organizację , ale nie zmienia to opinii mojej i wielu innych, że te wyścigi to było COŚ, to było MTB.
Pojechałam do Istebnej w celach "towarzyskich" (kibicować i pożegnać się z MTB MARATHONEM).
Po zamieszaniu w Stroniu, miałam już nie jechać ani Piwnicznej ani Istebnej, ale potem pomyślałam, że szkoda byłoby niezrobionej generalki.
Pojechałam więc do Piwnicznej z postanowieniem, że jeśli skończę, to Istebną oglądam jako kibic.
13 wyścigów w sezonie dało mi w kość i czułam się zmęczona.
Ale powiem tak – kibicowanie spodobało mi się na tyle, że mocno zastanawiam się czy nie iść w tym kierunku:).
I nie myślcie sobie, że to takie proste i mało energetyczne. Nabiegałam się po tej Ochodzitej. Oj, nabiegałam.

Piątkowy wieczór w Istebnej „przeszedł” miło i przyjemnie. Nie może być inaczej, jeśli jest się w gomolowym towarzystwie. Było elegancko. Wino i sery. Darek wyznaczył mi na dzień następny funkcję bufetowej, więc się dostosowałam:

Po czym wyruszyłyśmy żegnać naszych i nie naszych ruszających w daleką drogę.
Co poniektórzy startujący krzyczeli: do zobaczenia jutro!!!

Optymistycznie nastawieni do startu, ha…

Optymistycznie był również nastawiony Wyra, a potem podobno szukał kretów (chociaż wersja oficjalna brzmiała: szukałem trufli). Szukając trufli Wyra zepsuł sobie kask i coś tam jeszcze i wrócił z trasy dużo wcześniej niż zamierzał. No i mógł iść na miasto. Bo Wyra lubi chodzić na miasto, zwłaszcza w Istebnej.

Na Ochodzitej było sympatycznie. Tym, którzy dziękowali za doping i uśmiechali się do nas, bardzo dziękujemy. Szczególne podziękowania do pana który krzyknął do mnie: taaaakk… a potem znowu zapomni polara… (tak, tak to był ten pan, który znalazł moją bluzę w ubiegłym roku w karczmie U Zbója i odesłał mi ją).
Niektórzy dostawali szczególne brawa (zwłaszcza ci z Tarnowa, Monika, Mateusz, Michał Mariusz Toporowie). Michał nas zganił, ze się opieprzamy, zamiast jechać maraton. Oj Michał, Ty nawet nie wiesz jaka to ciężka sprawa takie kibicowanie.

Poznałyśmy również przypadkiem kolejnego członka BB Oshee Team, który kiedy usłyszał jak krzyczymy „Tarnów, Tarnów” (jechał Mateusz) spytał się czy znamy Miłosza i Filipa. No, znamy, znamy…Okazało się, że to trathlonista z Krakowa. Po wyczerpującym dopingu na Ochodzitej udałyśmy w kierunku mety. Tam czekając na Wiolę trochę się nudziłyśmy. Efektem była sesja zdjęciowa.

Niewątpliwie jednym z większych sukcesów tego weekendu było zawiązanie się jeszcze jednej sekcji w GTA (trathlonową już mamy). Powstała sekcja taneczna, której niekwestionowanym liderem został Andrzej „Italiano” Wytrwał. Italo disco jednak nie było bo o oprawę muzyczną wieczoru zadbał DJ SUFA. Na razie mamy 6 członków, ale może jeszcze kogoś przekonamy.
Najpopularniejsze śpiewane utwory tego dnia to oczywiście „Cegła” oraz krótka ale treściwa przyśpiewka czyli: Tak się bawi, tak się bawi Gomola….

(zapomniałam napisać, że ktoś zapomniał o Darku i kiedy wyszliśmy na chwilę „Do Zbója”, Darek pozostał zamknięty w domu. Dobrze, że to era telefonów komórkowych i Darek został oswobodzony. Z tej radości tańczył prawie do białego rana…i oczywiście jest jednym z bardziej aktywnych członków naszej sekcji).