Wał x 2 czyli bardzo podjazdowo ( odjazdowo)?

taka piosenka na początek. KTOŚ mi pokazał, a mnie się spodobało, słucham sobie ostatnio i kombinuję jakby tu zdobyć płytę pt Pomarańcza:), bo nigdzie jej nie ma:(


Odjazdowo dzisiaj było... to tak haha, bo Mirek mi tak odjechał, że nawet go nie widziałam i wspinałam się samotnie.
A tak swoją drogą dzisiaj Mirek wspomniał coś o wyprawie na jakiś najwyższy niemiecki szczyt ( gdzie podobno piłkarze niemieccy wchodzili przed MŚ w ramach ćwiczenia psychiki).
Powiedziałam: jasne..
A Mirek: ale ja nie żartuję..
Ja: no wiem... ja też przecież:)
W planie dzisiaj były podjazdy. Podobno ( Ania Suś mi napisała), Złoty Stok zaczyna się 8 km podjazdem. Pomyślałam więc... ojoj.. trzeba coś długiego zrobić.
Plan był taki : Wał podjechać dwa razy.
Koncówka na maksa.
No łatwo nie było, tak powiem... średnio mi się wjeżdzało, tempo raczej takie sobie . Chyba bywało lepiej.
Wał to podjazd 6 kilometrowy. Wjechaliśmy raz, zjechaliśmy i jeszcze raz.
Czyli razem 12 km, oprócz tego kilka króciutkich podjazdów po drodze.
A potem wyzwanie - zjazd pieszym z Wału. Dlaczego "wyzwanie"? Bo na Magnusie z wytłuczonym amorem i oponach z przodu Race King Continental z tyłu Panaracer Speed Blaster, to naprawdę było wyzwanie.
Ale udało się i jestem z siebie zadowolona.
Różnica jest jednak ogromna, Reba łyka korzenie , koleiny cudnie. Dzisiaj miałam wrażenie , że trzymam w rękach młot pneumatyczny a nie kierownicę.
Mówi się , ze rower sam nie jeździ, ale jednak jak powiedział Mirek: są pewne niuanse..
Amortyzator, hamulce.. to własnie te niuanse:)
Ale dało się, z tymże na maraton to bym się tak jechać nie odważyła:)