Mielec-Tarnów

Kiedy tylko wyjechałam z domu w Mielcu, wiedziałam, że nie mam co marzyć o osiągnieciu podobnego czasu jak w piątek.
Wiało.
I to konkretnie wiało.
Było więc ciężko, zupełnie odmiennie niż w piątek.
Do połowy drogi bardzo starałam się mimo wszystko utrzymywać jakąś przyzwoitą prędkość, potem jednak zdecydowanie zabrakło mi sił.
Zwłaszcza kiedy byłam już za Żabnem, nogi całkowicie nie chciały już kręcić, a do tego na kilka kilometrów przed Tarnowem zaczęło padać, więc już mi się odechciało jazdy.
Nogi dzisiaj bolały, plecak ciążył, z ulgą dojechałam do Tarnowa.
Być może wpływ na to miał nie tylko wiatr, a to, że właściwie od 9-15 byłam cały czas na nogach (kuchnia) i usiadłam tylko żeby zjeść obiad. To pewnie nie pomogło. W piątek jechałam wyspana, wypoczęta.
Ale mimo wszystko cieszę się, że nie pojechałam do Mielca autobusem.
Mało mam kilometrów w nogach w tym sezonie, a pierwsze zawody już wkrótce.

PS miałam dużo szcześcia. W domu byłam o 18.45, a jakoś tak niedługo po 19 zaczęła się regularna ulewa.