W upale

Zupełnie inne miałam dzisiaj plany. Wyjechałam z domu o 10 i miała być długa, ale umiarkowanie górzysta trasa, ale z powodu roweru musiałam wrócić do domu, zamienić rower, no i byłam godzinę w plecy.
Postanowiłam więc zmienić plany i pojechać coś krótszego, ale bardziej intensywnego. No i pojechałam… Jak na moje obecne możliwości, oraz upał.. to było sporo. Przekonałam się po raz kolejny też, jak bardzo mój organizm nie toleruje takich temperatur (licznik pokazywał w słońcu 36 stopni). A ja sobie zafundowałam trzy konkretne podjazdy w pełnym słońcu.
Tradycyjnie już Buczyna i niebieski szlak i wyjeżdżam w Dąbrówce Szczepanowskiej. Od razu myśl, żeby zaliczyć któryś z ostrych podjazdów na Lubinkę. Zanim zaczęłam podjeżdżać wyjęłam z kieszonki krem z filtrem 50 i wysmarowałam ramiona, twarz. Robiłam to jeszcze podczas jazdy kilkakrotnie, ale zapomniałam np.. o karku (a ostatni podjazd 6 km robiłam ze słońcem w plecy), no i piecze….trochę:).

Co to za podjazd? Ten pierwszy? To jest podjazd mało mi znany (chyba tylko raz tutaj jechałam z Mirkiem). Nazwałam go „Zielony” bo prowadzi tam zielony szlak rowerowy. Jest przed Lutkostradą i przed Golgotą. Skręca się obok przystanku. Długi dosyć, bo coś ok. 1500 m i wymagający (zwłaszcza w takim upale), ale dość daleko mu do Golgoty, Lutkostrady, Słonej. Jadąc takim tempem jaki dzisiaj jechała (czyli bardzo spokojnym), ten podjazd nie robi „wielkiej szkody”.

Dawno tam nie była. W ogóle tak sobie dzisiaj pomyślałam, że dzięki temu, że nie jeżdżę maratonów, to w tym roku powoli odwiedzam na rowerze wszystkie stare miejsca, bo w ub. roku czasu na to nie było, ciągle albo podjazdowe treningi, albo maratony itp. Jurasówka kojarzy mi się z początkami mojego jeżdżenia, kojarzy mi się też z jazdami z Mirkiem, Alkiem. I pomyślałam, ze ludzie się wykruszają… Niektórzy już w ogóle nie jeżdżą na rowerze, niektórzy znacznie mniej… Zjechałam na dół z Jurasówki, wizyta w sklepie, celem uzupełnienia płynów i niebieskim naddunacjowym. Coś mnie jednak podkusiło i zamiast jechać prosto w Janowicach skręciłam w prawo i wjechałam raz jeszcze na Lubinkę. No i to było na tyle, bo przy dzisiejszej temperaturze, to i tak było zdecydowanie za dużo.