Sobota

Wyruszyłam dzisiaj w zupełnie nie „moje” tereny, takie w które wyruszam rzadko, bo jednak na pierwszym miejscu w moim sercu są okolice okołolubinkowe. Dlaczego? Chyba dlatego, że uważam, że są najpiękniejsze, dostarczające najwięcej wizualnych wrażeń. Ale te po których poruszałam się dzisiaj, są chyba takie bardziej pachnące… polno-kwiatowo, ziołowo. Była więc Marcina i szlak czerwony pieszy do Lasu Kruk, potem przesiadka na niebieski szlak i częściowo trasą maratonu tarnowskiego. Dojechałam do Lasu Tuchowskiego i tutaj zrobiłam sobie przerwę. Kompletny chillout w pięknych okolicznościach przyrody. Cisza jak w Bieszczadach i tylko gdzieś z oddali odgłosy grzybiarzy. Miejsce to wyjątkowe, jeziorka i piękny las.. przyroda i ta cisza. Nie chciało mi się w ogóle stamtąd ruszać dalej. A dalej przez las i w kierunku czarnego szlaku pieszego i kawałeczek tym szlakiem. Po drodze odkryłam cmentarz wojenny, które nie znałam i miejsce widokowe zwane FURAMNIEC. Była tam nawet huśtawka, więc się pobujałam. Zjazd słynną ulicą Partyzantów do Tuchowa, gdzie bije się rekordy prędkości. A stamtąd przez Piotrkowice w kierunku Trzech Kopców, Łowczówek i do domu. Zatrzymałam się w jednym sklepie, akurat nadeszła spora grupa panów. Wracali z jakiegoś pogrzebu. Lubię te rozmowy podsklepowe w wiejskich sklepach. Było wszystko – słońce (upalne podjazdy rekomenspował mi cień i chłód lasu), długie podjazdy takie asfaltowe i te w lesie, krótkie, wymagające terenowe podjazdy, i nawet trochę fajnych zjazdów. Pozytywnie zmęczona. Szczęśliwa, że mieszkam w okolicy, która jest w stanie dostarczyć tylu wrażeń i że mój rower zabiera mnie w takie fajne miejsca.

- Bardzo lubię promować ten mój zdrowy i naturalny styl życia, który jest rzadko spotykany w środowisku sportowym. To dla mnie dziwne. Kiedyś wydawało mi się, że wyczynowi sportowcy bardzo dbają o to, co jedzą. Tak było aż do czasu, kiedy odkryłam jak wiele chemii i wszelkiego rodzaju świństw jest w pożywieniu sportowców. Mówię tutaj też o odżywkach, suplementach, energetykach. Pewnego dnia wyrzuciłam to wszystko i do swojej diety wprowadziłam naturalne produkty, a także naturalne suplementy z najwyższej półki. Po prostu przestałam faszerować się chemią - przyznała Nowacka, która jest starszym szeregowym. "Punktem zwrotnym w moim życiu były dwie operacje kolan rok po roku (...) Jeśli chcemy, żeby nasz samochód był bardziej dynamiczny i dłużej sprawny wlewamy do niego lepszą benzynę. Dlaczego więc do mojego ciała wlewam wszystko co najgorsze? I wtedy wszystko się zaczęło. Zmieniłam swoje odżywianie, zaczęłam się uczyć i szukać nowych rozwiązań. Błyskawicznie odzyskałam siły do trenowania, a pierwszy sezon sportowy po rewolucji żywnościowej był najlepszym sezonem w moim życiu - wygrałam Puchar Świata, nie schodząc z podium przez cały cykl trwania zawodów" .