Spinning ( 7) i o złodzieju parówek:)

I znowu po 4 dniach przerwy, więc pierwsza godzina, trochę ciężko, tym bardziej, ze dałam sobie dośc duże obciążenia.
Ale .. w koncu lubie taki wysiłek.
Druga godzina juz spokojniej z .. myślami o nowych kołach itp.
Zastanawiam się jakie, zastanawiam się czy założyć bezdętkowe opony, co jeszcze zmienić zeby rower ulepszyć. Musze jechać do Mirka do sklepu i z nim pogadać, ale na razie nie ma kiedy.
Więc druga godzina, takie własnie myśli.
Na spinningu ( uwaga: teraz napiszę coś brzydkiego), oprócz widoków, naturalnej wentylacji brakuje mi ( będzie trochę obrzydliwie).. brakuję mi.. ( aż sie boję napisać) możliwości.. plucia.
No wiecie.. jak jest. Kolarstwo to niełatwy sport, czasem trzeba pluć.
Nieraz zdarzyło mi sie opluć własne buty.
Wróciłam do domu. Zaglądam do garnka, w którym zostawiłam parówkę.. a tam nic.
Hm.. niechybnie kot sięgnął wyżyn swoich mozliwości i w jakis sposób wydostał parówkę. Zdradził go włos na ściance garnka:)
Zreszta oprócz kota nie ma nikogo w domu:)
Od razu sobie pomyslałam ( jak to było?): parówkowym skrytożercom mówimy : nie!
Zimno sie zrobiło.
ale sniegu niedużo i biegać się ponoć nie da.
No to zostaje mi spinning póki co.
Tyle, że na spinning jest daleko ( drugi koniec miasta), to jest dla mnie cała wyprawa ( dojazd autobusem w obie strony zajmuje mi godzinę).
No ale cóż.. nie ma wyjścia.
To jedyny klub w Tnowie , gdzie jest spinning.
P.S w przerwie zrobiłam test z nogami. czyli pedałowanie jedną nogą.
i wynik jest taki, ze lewa noga znacznie mocniejsza.
Czy to nie dziwne?
a może to dlatego, ze mój ojciec piłkarz był lewonozny?:)