Dzień bez roweru.. nie do końca... i o górach trochę..

Kuba dał mi dzisiaj wolne, z czym do końca pogodzić się nie mogłam, ale w końcu się pogodziłam, wszak muszę się trzymać planu.
No ale nie próżnowałam i postanowiłam zafundować Magnusowi dawno obiecaną reanimację.
Szkoda Kateema do takiego treningowego tyrania codziennego. Miałam jechać na myjkę, ale zaczęło padać, więc.. szybka decyzja… odpinam koła i wio do wanny.
Wszystko fajnie.. tylko potem to sprzątanie łazienki. Ech.
Umyłam go, wyczyściłam łancuch, kasetę, zębatki, zmieniłam wreszcie dętke i oponę ( na jakąs wygraną w ub roku u GG – myślałam , ze mam same błotne Panaracery, ale okazało się ze jeden jest Speed:)),
I jak tak sobie robiłam przy tym rowerku to cieszyłam się autentycznie, bo jak już potrafię tyle rzeczy zrobić to jakos tak.. może głupio to zabrzmi czuję się fajniejszą kobietą:)
A teraz będzie trochę o górach, bo się stęskniłam za nimi. Chłopaki z Rowerowania ponoć już planują zimę.. i że niby od listopada ruszymy. Dobrze, dobrze… doczekać się nie mogę.
Kiedyś w pracy z koleżankami z innego wydziału stoczyć musiałam potyczkę.. ( chociaż nie, za wiele to nie dyskutowałam). Nasłuchałam się.
Zaczęło się cos o wiośnie, a ja mówię, ze zimy mi trochę żal, bo chodziłam po Tatrach.
Oczy zrobiły wielkie, miny zafrasowane, a wręcz chyba oburzone.
„ To niebezpieczne, lekkomyslne itd.”. Mówily coś jeszcze, ze zginąć można itd.
Powiedziałam: mam pewną filozofię życiową i.. wyszłam.
I pomyślałam: każdego dnia wsiadają do samochodów i narażają życie jakby nie było…
Tylko po to żeby wygodnie dojechać do pracy…
Ja też ryzykuję, ale idę po marzenia, idę po spełnienie, po takie szczęście jakiego one chyba nigdy nie odczują. Nie oddczują bo nie zaryzkują. Ich wybór prawda? Mój jest inny.
Dlaczego wciąż muszę się z tego tłumaczyć?
Nie, już się nie tłumaczę. Po prostu mówię, ze mam swoją filozofie życiową i wychodzę.
To moja droga, i nie dam się z niej zawrócić.
Czytam książkę pt „ Każdy ma swoje Kilimandżaro”.
Na początku krótkie wizytówki bohaterów. Niepełnosprawna Andżelika cytuje swojego męża:
„ Kto nie ma odwagi, żeby marzyć, nie będzie miał siły do walki”.
I jeszcze jeden cytat . Tym razem mój ulubiony Jasiek Mela ( o swoich rodzicach):

„ Starają się dostrzegać jasną stronę każdego dnia. To od nich nauczyłem się, ze to jak odbieramy świat, zależy wyłącznie od nas. Możemy go widzieć kolorowym i pięknym, możemy widzieć szarym i brzydkim. Jedno i drugie jest trochę prawdą, a trochę nieprawdą. Ale to ja Janek Mela – o tym decyduję”.

No właśnie… ja widzę świat pięknym i chce go widzieć również z tak bliska jak to jest możliwe.
Ze szczytów gór, z najwyższych wysokości na jakie uda mi się wejść.
Czy to trudno zrozumieć?
Tego co widzę tam z góry, nie zobaczę w telewizji…
A na pewno nie poczuję tak bardzo jak tam.

Magnus przed © lemuriza1972

I Magnus po. Ładny już:) © lemuriza1972