O różnicach pomiędzy piłkarzami a kolarzami:)

nie wszystkim się podoba. Mnie tak, ale ja jestem w stosunku do Myslovitz bezkrytyczna.




Dostałam linka do takiego artykułu ( link podesłała mi Ania Suś, kobieta twarda, która pomimo skręconej w Ustroniu kostki, chce spróbować wystartować w zblizającym się etapowym wyścigu Sudety Challenge).
Z całą moją miłością do piłki nożnej, z moimi piłkarskimi genami i pomimo tego , ze mam mnóstwo znajomych piłkarzy, aktualnych lub byłych, muszę zgodzić się z autorem artykułu.
Często patrząc na mecze piłki nożnej , myślałam sobie.. a cóż tak z tego bólu oni się zwijają? ( ja wiem, wiem to często jest taka „gra” obliczona na okreslony efekt, ale nie patrzy się na to z przyjemnością).
Inna sprawa, ze autor artykułu troche przejaskrawia sprawę. Nie wiem czy to czasem nie jest tak, ze jak jest kontuzja, nosze muszą być.
Nie jestem pewna. Trochę wypadłam z obiegu.
Bo z kolarzem to rzeczywiście jest tak , jak pada, to po pierwsze patrzy na swój rower i jak jest wszystko ok po prostu pomimo bólu, jedzie dalej.
A ci co padali z roweru zwłaszcza na asfalcie albo szutrze jadąc z duża prędkością , wiedzą jakie to bolesne upadki.
Też mi się zdarzało, nieraz i nie dwa.
I zawsze ten pierwszy odruch.. czy rower nie ucierpiał.
Raz tylko nie dałam rady dojechać do mety, ból był zbyt duzy a kontuzja uniemozliwijaca jazdę w takich warunkach ja były. Zabierzów. Pewnie gdyby do mety było 10 km a nie 50 spróbowowałabym dojechać mimo wszystko.
Artykuł:

Dwa obrazki sportowe z ostatnich dni. Pod koniec meczu Skonto - Wisła piłkarz Maor Melikson musiał opuścić boisko na noszach. Wielki dramat - tak komentowano. Po meczu Izraelczyk pojechał do szpitala. Okazało się, że na szczęście nie jest to złamanie. Palec piłkarza jest "jedynie" zwichnięty, zatem będzie on mógł wystąpić w rewanżu. Powtarzam: dramat, nosze. Diagnoza: zwichnięty palec.
Cytuję dalej: "Nie wiadomo, jak długo potrwa przerwa Maora i czy zagra w rewanżu w Krakowie 19 lipca".

Obrazek nr 2. Tour de France. Po uderzeniu przez samochód telewizyjny holenderski kolarz Johnny Hoogerland wpadł na przydrożny drut kolczasty i strasznie poharatał nogę i pośladek. Mimo potwornego bólu pozbierał się i dojechał do mety. Przez kilka godzin próbowano ulżyć jego cierpieniom.
Na pokiereszowaną nogę założono aż 33 szwy. - Wszystko mnie boli, a ślady wypadku będę nosił do końca życia. Ale i tak kocham Tour de France. To najpiękniejszy wyścig na świecie - oświadczył Hoogerland. Holender z bandażami jedzie dalej i nawet próbował uciekać. Powtarzam - upadek przy prędkości 50 km na godz., drut kolczasty, rany na całym ciele, 33 szwy… wstał i pojechał, i jedzie dalej.
Komentarz zbędny, choć przydałoby się porównać ich zarobki. Tak na oko, to kolega Maor ma ze dwa razy większą pensję od Johnny'ego. Czesław Lang twierdzi, że kolarze to twardzi ludzie. Kolarz po upadku pierwsze, co robi, to rozgląda się za rowerem i chce pędzić dalej, piłkarz zwija się z bólu i rozgląda za noszami. I dlatego kolarstwo jest piękne, heroizm, walka na całego, wielogodzinne treningi, supersportowy tryb życia. Teraz oglądamy Tour de France, w sierpniu najlepsi z najlepszych ścigać się będą na Tour de Pologne. Stając przy trasie, kibicując na mecie - pamiętajmy o tym”

Dzisiaj do serwisu. Jest kilka rzeczy do zrobienia przy Ktmie. Całkiem sporo, ale to tak już jest jak sie rower tyra po terenie i maratonach. Ale w koncu od tego jest rower górski:)
A poza tym .. odpoczynek, kompletna regeneracja.